1. احساسات خود را بپذیرید

اولین قدم در مواجهه با عشق نافرجام این است که احساسات خود را بپذیرید و بپذیرید. طبیعی است که وقتی عشق شما متقابل نیست احساس آسیب، طرد شدن یا ناامیدی کنید. به خود اجازه دهید این احساسات را بدون قضاوت تجربه کنید.

2. به خود فرصتی برای غم و اندوهی بدهید

سوگواری از دست دادن یک رابطه عاشقانه بالقوه برای بهبودی ضروری است. به خودتان زمان و فضا بدهید تا احساساتتان را پردازش کنید. گریه کردن، غمگینی یا حتی عصبانیت اشکالی ندارد. به خود اجازه دهید تا روند سوگواری را با سرعت خود طی کنید.

3. در صورت لزوم از خود فاصله بگیرید

اگر قرار گرفتن در کنار شخصی که به او احساس می کنید بسیار دردناک می شود، ممکن است لازم باشد کمی فاصله ایجاد کنید. این می‌تواند به معنای محدود کردن تماس، لغو دنبال کردن آنها در رسانه های اجتماعی یا اجتناب از مکان هایی باشد که احتمال دارد با آنها برخورد کنید. استراحت کردن از دیدن یا شنیدن در مورد آنها می‌تواند به شما کمک کند تا دیدگاه و شفا پیدا کنید.

4. بر خودمراقبتی تمرکز کنید

درگیر شدن در فعالیت های خودمراقبتی می‌تواند به تغییر تمرکز شما از عشق نافرجام و به سمت رفاه خود کمک کند. از نظر جسمی، روحی و روانی مراقب خود باشید. این ممکن است شامل ورزش کردن، خوردن وعده های غذایی مغذی، خواب کافی، تمرین تکنیک های تمدد اعصاب یا درگیر شدن در سرگرمی هایی باشد که از آن لذت می برید.

5. از دوستان و خانواده حمایت بخواهید

با دوستان و اعضای خانواده قابل اعتمادی که میتوانند در این زمان چالش برانگیز حمایت عاطفی ارائه دهند، تماس بگیرید. احساسات خود را با آنها در میان بگذارید و اجازه دهید آنها در کنار شما باشند. صحبت کردن در مورد احساساتتان می‌تواند به شما کمک کند تا دیدگاه‌های جدیدی به دست آورید.

6. احساسات خود را خلاقانه بیان کنید

یافتن راه های سالم برای ابراز احساسات می‌تواند درمانی باشد. نوشتن در یک مجله، خلق آثار هنری یا شرکت در فعالیت هایی را در نظر بگیرید که به شما امکان می دهد احساسات خود را به روشی سازنده پردازش کنید. این می‌تواند حس رهایی ایجاد کند و به شما کمک کند تا وضوح را به دست آورید.

7. افکار منفیرا به چالش بکشید

عشق نافرجام اغلب می‌تواند منجر به افکار منفی و شک به خود شود. این افکار منفی را با جملات تاکیدی مثبت جایگزین کنید. ارزش، نقاط قوت و عشق و حمایتی که از سوی دیگران دارید را به خود یادآوری کنید.

8. تعیین مرزها

تعیین مرزها در مواجهه با عشق نافرجام بسیار مهم است. محدودیت‌های روشنی در مورد میزان زمان، انرژی و توجهی که روی فردی که احساسات شما را متقابلاً پاسخ نمی‌دهد، سرمایه‌گذاری کنید، تعیین کنید. رفاه خود را در اولویت قرار دهید و مطمئن شوید که شادی خود را فدای شخص دیگری نمی کنید.

9. تمرکز خود را تغییر مسیر دهید

به جای تمرکز بر عشق نافرجام، تمرکز خود را به سمت دیگر جنبه های زندگی خود هدایت کنید که برای شما شادی و رضایت به ارمغان می آورد. برای رشد شخصی وقت بگذارید، سرگرمی ها و علایق را دنبال کنید، اهدافی را تعیین کنید و برای دستیابی به آنها تلاش کنید. تغییر توجه می‌تواند به ایجاد حس هدف و تحقق کمک کند.

10. ذهن آگاهیرا تمرین کنید

تکنیک های ذهن آگاهی میتوانند به مدیریت درد مرتبط با عشق نافرجام کمک کنند. در مدیتیشن تمرکز حواس یا سایر روش های تمرکز حواس که آگاهی لحظه حال و پذیرش احساسات شما را بدون قضاوت ترویج می کند، شرکت کنید. این می‌تواند به کاهش اضطراب و افزایش شفقت به خود کمک کند.

11. در صورت نیاز از متخصص کمک بخواهید

اگر کنار آمدن با عشق نافرجام طاقت فرسا شد و بر عملکرد روزانه یا سلامت روانی شما تأثیر گذاشت، ممکن است به دنبال کمک حرفه ای باشید. یک درمانگر یا مشاور می‌تواند راهنمایی، پشتیبانی و استراتژی‌هایی را برای عبور از این موقعیت چالش‌برانگیز ارائه دهد.

12. به خودتان زمان برای درمان بدهید

شفای عشق نافرجام نیازمند زمان و صبر است. درک کنید که این یک فرآیند است و هرکس با سرعت خودش بهبود می‌یابد. با خودتان ملایم باشید و به خودتان فضای لازم برای بهبودی کامل را بدهید.

این را هم توجه کنید که مراحل، در اینجا 30 استراتژی مقابله ای مفید برای مقابله با عشق نافرجام آورده شده است:

1. از عاشقانه کردن فرد خودداری کنید
2. روی رشد شخصی و بهبود خود تمرکز کنید
3. درگیر فعالیت بدنی یا ورزش شوید
4. اطراف خود را با تأثیرات مثبت احاطه کنید
5. شکرگزاری را برای چیزهای خوب در زندگی خود تمرین کنید
6. از تعقیب یا وسواس پرهیز کنیدg روی شخص
7. خود را با انجام فعالیت‌ها مشغول نگه دارید
8. از تجربه بیاموزید و در مورد آنچه در شریک می خواهید فکر کنید
9. محدود کردن قرار گرفتن در معرض محرک هایی که شما را به یاد فرد می اندازند
10. از مقایسه خود با دیگران بپرهیزید
11. در صورت نیاز به دنبال درمان یا مشاوره حرفه ای باشید
12. بخشش را نسبت به خود و طرف مقابل تمرین کنید
13. سرگرمی ها یا علایق جدید را کاوش کنید
14. داوطلب باشید یا به افراد نیازمند کمک کنید
15. از دوستیابی فاصله بگیرید و روی کشف خود تمرکز کنید
16. نوشتن نامه ای برای شخص (بدون ارسال آن) به عنوان بسته شدن
17. انتظارات واقع بینانه برای روابط و عشق تعیین کنید
18. اطراف خود را با دوستانی حمایت کنید که شما را نشاط می بخشند
19. در فعالیت هایی شرکت کنید که عزت نفس شما را افزایش می دهد
20. شفقت و عشق به خود را تمرین کنید
21. باورهای منفی در مورد عشق و روابط را به چالش بکشید
22. روی ایجاد دوستی ها و ارتباطات قوی با دیگران تمرکز کنید
23. روش های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) را بررسی کنید
24. از تجربیات گذشته بیاموزید و الگوهای روابط خود را شناسایی کنید
25. به خود اجازه دهید همه احساسات را بدون سرکوب کردن آنها احساس کنید
26. تمرینات تنفس عمیق را برای کاهش استرس و اضطراب انجام دهید
27. یک تابلوی چشم انداز از اهداف و آرزوهای خود برای آینده ایجاد کنید
28. در جملات تاکیدی مثبت و صحبت با خود شرکت کنید
29. از جستجوی تاییدیه از شخصی که احساسات شما را متقابل نمی‌کند خودداری کنید
30. به خاطر داشته باشید که عشق نافرجام ارزش یا ارزش شما را به عنوان یک شخص مشخص نمی کند.

منابع : 

1. روانشناسی امروز - یک نشریه آنلاین که بینش ها و مقالاتی را در مورد موضوعات مختلف روانشناسی، از جمله مقابله با عشق نافرجام ارائه می دهد.
2. Mayo Clinic - یک وب سایت معتبر اطلاعات پزشکی و بهداشتی که راهنمایی هایی را در مورد مدیریت احساسات و مقابله با موقعیت های دشوار، از جمله عشق نافرجام ارائه می دهد.
3. BetterHelp - یک پلتفرم مشاوره آنلاین که توصیه ها و منابع حرفه ای را برای مقابله با چالش های عاطفی، از جمله عشق نافرجام ارائه می دهد.

iv>

مرحله 1: ابزارهای لازم را جمع آوری کنید

قبل از شروع برش باب، مطمئن شوید که تمام ابزار لازم را در دست دارید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. قیچی کوتاه کردن مو: روی یک جفت قیچی کوتاه موی تیز سرمایه گذاری کنید که به طور خاص برای کوتاه کردن مو طراحی شده است.
2. شانه: یک شانه با دندانه پهن یا یک شانه دندانه ریز، بسته به بافت و ترجیح موهای شما.
3. گیره‌ها یا کش‌های مو: این گیره‌ها به جدا شدن موهای شما در طول فرآیند برش کمک می‌کنند.
4. بطری اسپری آب: برای مرطوب نگه داشتن موهایتان و کار با آن راحت تر.
5. آینه: یک آینه دستی یا یک آینه بزرگتر که در مقابل شما قرار می گیرد به شما امکان می دهد پشت سر خود را ببینید.

مرحله ۲: طول باب را انتخاب کنید

طول های مختلفی از باب ها برای انتخاب وجود دارد، از جمله طول چانه، طول فک، طول شانه یا بیشتر. هنگام تصمیم گیری در مورد طولی که بیشتر مناسب شماست، عواملی مانند شکل صورت، بافت مو و ترجیحات شخصی خود را در نظر بگیرید.

مرحله 3: با موهای تمیز و خشک شروع کنید

توصیه می شود باب خود را روی موهای تمیز و خشک کوتاه کنید زیرا موهای خیس بیشتر به نظر می رسند و ممکن است باعث برش ناهموار شوند. قبل از شروع فرآیند برش، موهای خود را کاملا بشویید و خشک کنید.

مرحله 4: موهای خود را برش دهید

موهای خود را به چند قسمت تقسیم کنید تا از یک رویکرد منظم و منظم برای کوتاه کردن مطمئن شوید. با باز کردن موها از وسط از پیشانی تا پشت، شروع کنید و دو قسمت مساوی ایجاد کنید.

مرحله 5: برش را شروع کنید

اکنون وقت آن است که برش باب خود را شروع کنید. این مراحل را دنبال کنید:

1. بخش کوچکی از مو را از جلو بردارید و مستقیماً به سمت پایین شانه کنید.
2. موها را بین انگشت اشاره و انگشت میانی خود نگه دارید و آنها را موازی با زمین نگه دارید.
3. موها را به اندازه دلخواه کوتاه کنید، به خاطر داشته باشید که در صورت نیاز همیشه می‌توانید بعداً بیشتر کوتاه کنید.

مرحله 6: راه خود را به عقب برگردانید

به کوتاه کردن قسمت های کوچک مو از جلو به عقب ادامه دهید و از موهایی که قبلاً کوتاه شده است به عنوان راهنمای طول و زاویه استفاده کنید. وقت خود را صرف کنید و مطمئن شوید که هر بخش قبل از رفتن به قسمت بعدی یکنواخت است.

مرحله ۷: تقارن را بررسی کنید

با مقایسه هر دو طرف باب خود، به طور مرتب تقارن را بررسی کنید. از یک آینه استفاده کنید یا از کسی کمک بخواهید تا مطمئن شوید هر دو طرف از نظر طول و شکل یکنواخت هستند.

مرحله 8: بافت (اختیاری)

اگر یک باب بافت دار را ترجیح می دهید، کمی بافت به مدل موی خود اضافه کنید. می‌توانید با برش نقطه‌ای یا بهره‌گیری از قیچی بافت‌دار برای برداشتن مقداری حجیم یا ایجاد لایه‌ها به این هدف برسید.

مرحله 9: اصلاح و سبک

هنگامی که طول و شکل باب مورد نظر خود را به دست آوردید، هر قسمت ناهموار را با انجام تنظیمات جزئی اصلاح کنید. با بهره‌گیری از ابزارها، محصولات یا لوازم جانبی، باب خود را به دلخواه طراحی کنید.

مرحله 10: تعمیر و نگهداری

برای تازه نگه داشتن باب خود، نگهداری منظم ضروری است. برای جلوگیری از دوشاخه شدن و حفظ شکل باب خود، هر 6 تا 8 هفته یکبار اصلاح منظم را برنامه ریزی کنید.

نکاتی برای بریدن باب:

1. با برش های محافظه کارانه شروع کنید و در صورت تمایل به تدریج کوتاه تر شوید.
2. از قیچی تیز برای برش های تمیز استفاده کنید.
3. برای اطمینان از دقت، هر بخش را قبل از برش شانه کنید.
4. در صورت نیاز برای جلوگیری از خستگی و اشتباهات احتمالی استراحت کنید.
5. عجله نکنید. برای رسیدن به نتیجه دلخواه وقت بگذارید.
6. اگر در کوتاه کردن موها مطمئن نیستید یا تجربه ندارید، به دنبال کمک حرفه ای باشید.
7. ویدیوهای آموزشی را تماشا کنید یا برای نکات و تکنیک های بیشتر از آرایشگران مجرب راهنمایی بخواهید.

بهینه سازی و روش های جدید:

برش باب را می توان با بهره‌گیری از تکنیک ها و روش های مختلف بهینه کرد. برخی از روش های بهینه سازی عبارتند از:

1. برش دقیق: بهره‌گیری از تکنیک های دقیق برش برای دستیابی به خطوط و زوایای تمیز.
2. فارغ التحصیل: افزودن لایه ها یا فارغ التحصیلی برای ایجاد حرکت و بافت در باب.
3. تکنیک‌های بافت‌سازی: بهره‌گیری از قیچی یا تیغ بافت‌دار برای ایجاد بافت و حذف حجیم.
4. محصولات حالت دهنده: بهره‌گیری از محصولات حالت دهنده مانند موس، پماد، یا اسپری مو برای بهبود شکل و نگه داشتن باب.
5. تکنیک های برش پیشرفته: یادگیری تکنیک های برش پیشرفته مانند برش اسلاید، برش نقطه ای، یا برش تیغ برای دستیابی به اثرات خاص.

روش های نوین در برش aباب همچنان به ظهور خود ادامه می دهد زیرا آرایشگران با تکنیک ها و گرایش های مختلف آزمایش می کنند. این روش ها اغلب بر شخصی سازی، فردیت و سفارشی سازی برای مطابقت با سبک و ترجیحات منحصر به فرد هر فرد تمرکز می کنند.

منابع : 

1. Hairfinder.com: منبع آنلاین جامعی که اطلاعات، نکات و آموزش‌های مربوط به مدل‌های مو، از جمله باب را ارائه می‌دهد.
2. Allure.com: مجله زیبایی و مد معتبر که توصیه‌های تخصصی در مورد مدل‌های مو، مدل‌دهی و ترندها ارائه می‌دهد.
3. مدارس پل میچل: شبکه مشهوری از مدارس زیبایی که آموزش های حرفه ای را برای آرایشگران ارائه می دهد. منابع آنها بینش های ارزشمندی را در مورد تکنیک ها و روندهای کوتاه کردن مو ارائه می دهد.

وقتی صحبت از آرایش بی عیب و نقص می شود، دانستن ترتیب صحیح اعمال محصولات بسیار مهم است. از آنجایی که کرم پودر و کانسیلر دو محصول اصلی هستند که برای پوشاندن نواقص و یکدست کردن رنگ پوست استفاده می شوند، آگاهی از اینکه کدام یک را اول بزنید، ضروری است.

اصول اولیه:

• کرم پودر: یک محصول پایه مایع، کرمی یا پودری است که تمام صورت را می پوشاند و رنگ پوست را یکدست می کند.
• کانسیلر: یک محصول با پوشش بالاتر است که برای پنهان کردن نواقص خاص مانند جوش، لکه های تیره یا جای زخم استفاده می شود.

به طور کلی، قانون کلی این است که کانسیلر را قبل از کرم پودر بزنید. در اینجا چند دلیل وجود دارد:

دلایل بهره‌گیری از کانسیلر قبل از کرم پودر:

•پوشش هدفمند: کانسیلر به شما امکان می دهد نواقص خاص را با پوشش سنگین تر هدف قرار دهید، در حالی که کرم پودر پوشش متوسط را روی کل صورت ایجاد می کند.

• جلوگیری از جمع شدن محصول: بهره‌گیری از کرم پودر روی کانسیلر به جای زیر آن به جلوگیری از جمع شدن محصول در خطوط و چین و چروک کمک می کند.

روش استفاده:

برای استفاده صحیح از کانسیلر و کرم پودر:

کانسیلر:

• از یک برس یا انگشت کوچک استفاده کنید تا کانسیلر را به طور مستقیم روی نواقص بزنید.

کرم پودر:

• پس از بهره‌گیری از کانسیلر، از یک برس یا اسفنج برای پخش کرم پودر روی تمام صورت استفاده کنید.

همیشه به یاد داشته باشید که از محصولات مناسب برای نوع و رنگ پوست خود استفاده کنید و در صورت نیاز از یک طراح آرایش برای راهنمایی کمک بگیرید.

کرم پودر و کانسیلر هر دو بخش مهمی از آرایش هستند، اما ممکن است این سوال پیش آید که کدام یک را باید اول زد.

پاسخ به این سوال چندان ساده نیست و به ترجیح شخصی، نوع پوست و ظاهری که می‌خواهید به دست آورید بستگی دارد.

کرم پودر قبل از کانسیلر

اگر می خواهید پوششی کامل داشته باشید یا پوست شما مستعد آکنه یا لکه است، کرم پودر ممکن است گزینه بهتری برای استفاده قبل از کانسیلر باشد.

کرم پودر یک لایه نازک و یکنواخت بر روی صورت ایجاد می کند که می‌تواند لکه های تیره، آکنه و سایر نواقص را بپوشاند. بهره‌گیری از کانسیلر روی کرم پودر به شما امکان می دهد تا پوشش بیشتری به نواحی خاصی که به آن نیاز دارند، مانند زیر چشم یا روی لک ها، اضافه کنید.

مزایای بهره‌گیری از کرم پودر قبل از کانسیلر:

- پوشش کامل

- یکنواخت کردن رنگ پوست

- پوشاندن نواقص

وقتی صحبت از آرایش پایه می شود، یکی از مهمترین تصمیماتی که باید بگیرید این است که کدام محصول را اول بزنید: کرم پودر یا کانسیلر؟

هر دو محصول به اصلاح پوست و ایجاد یک پایه یکدست کمک می کنند، اما هدف و کاربرد متفاوتی دارند.

کرم پودر

کرم پودر یک محصول پایه آرایش است که به طور مایع، کرم یا پودر موجود است. برای ایجاد یک لایه پایه صاف و یکدست روی تمام صورت استفاده می شود.

کرم پودر می‌تواند لکه ها، تغییر رنگ پوست و سایر نواقص را پوشانده و یک رنگ یکنواخت ایجاد کند.

کانسیلر

کانسیلر یک محصول آرایشی بسیار متمرکز است که برای پوشاندن نواقص خاص مانند جوش، حلقه های تیره زیر چشم و لکه های پیری استفاده می شود.

کانسیلرها معمولاً در سایه های مختلف موجود هستند تا با رنگ پوست شما مطابقت داشته باشند. آنها میتوانند به شکل مایع، کرم یا چوب باشند.

کرم پودر یا کانسیلر: کدام یک را باید اول بزنید؟

اولویت بهره‌گیری از کرم پودر و کانسیلر بستگی به هدف آرایش شما و پوششی که می خواهید داشته باشید دارد.

اگر می خواهید پوششی کامل و بی عیب و نقص داشته باشید، ابتدا باید از کرم پودر استفاده کنید و سپس با کانسیلر نواحی مورد نظر را بپوشانید. کرم پودر به طور کلی پوشش بیشتری نسبت به کانسیلر دارد و می‌تواند تمام صورت را بپوشاند، در حالی که کانسیلر بیشتر برای پوشاندن لکه ها، تیرگی ها و جوش ها استفاده می شود.

ترتیب استفاده برای پوشش کامل

1. پوست را آماده کنید: قبل از بهره‌گیری از کرم پودر یا کانسیلر، پوست خود را با یک مرطوب کننده مناسب بشویید و آماده کنید. این کار باعث می شود کرم پودر و کانسیلر بهتر روی پوست پخش شوند.

2. پرایمر بزنید: بهره‌گیری از پرایمر اختیاری است، اما می‌تواند به ایجاد یک سطح صاف برای کرم پودر و کانسیلر کمک کند و ماندگاری آنها را افزایش دهد.

3. کرم پودر بزنید: کرم پودر را به طور یکنواخت روی تمام صورت پخش کنید. از یک براش یا اسفنج آرایشی برای پخش کردن استفاده کنید.

4. کانسیلر بزنید: کانسیلر را روی نواحی مورد نظر، مانند زیر چشم، روی لکه ها یا جوش ها، بمالید. آن را با یک براش یا اسفنج کوچک پخش کنید.

ترتیب استفاده برای پوشش سبک

اگر می خواهید پوششی سبک تر و طبیعی تر داشته باشید، می‌توانید ابتدا از کانسیلر استفاده کنید و سپس کرم پودر بزنید.

با این کار، کانسیلر نواحی مشکل‌دار را می‌پوشاند و کرم پودر به‌طور کلی رنگ پوست را یکنواخت می‌کند و به آن درخشندگی می‌بخشد.

اگر در حال آرایش هستید، مطمئناً باید از کرم پودر یا کانسیلر استفاده کنید. اما سوال اینجاست که کدام یک را اول باید بزنید؟

پاسخ این سوال به چند عامل بستگی دارد، از جمله نوع پوست شما، پوششی که می خواهید و جلوه ای که می خواهید داشته باشید.

کانسیلر اول

اگر پوست شما خیلی خشکی دارید یا لکه های تیره زیادی دارید، بهره‌گیری از کانسیلر قبل از کرم پودر می‌تواند به پوشاندن نواحی مشکل دار کمک کند.

کانسیلرها معمولاً ضخیم تر از کرم پودرها هستند، بنابراین میتوانند پوشش بیشتری ارائه دهند. اگر می خواهید لک ها یا سیاهی دور چشم را بپوشانید، بهره‌گیری از کانسیلر قبل از کرم پودر می‌تواند موثرتر باشد.

کرم پودر اول

اگر پوست شما چرب یا حساس است، بهره‌گیری از کرم پودر قبل از کانسیلر می‌تواند به جلوگیری از ایجاد چین و چروک یا تحریک کمک کند.

کرم پودرها معمولاً سبک تر از کانسیلرها هستند، بنابراین میتوانند پوشش سبک تری ارائه دهند. اگر به دنبال پوششی طبیعی هستید که در عین حال نواقص را بپوشاند، بهره‌گیری از کرم پودر قبل از کانسیلر می‌تواند یک گزینه خوب باشد.

هنگام آرایش، سؤالی که بسیاری از افراد با آن روبرو می شوند این است که ابتدا کرم پودر بزنند یا کانسیلر؟ ترتیب این دو محصول تفاوتی ظریف اما قابل توجه در ظاهر نهایی شما ایجاد می کند.

ابتدا کرم پودر

مزایا

زدن کرم پودر قبل از کانسیلر مزایایی دارد:

• پوشانندگی یکدست ایجاد می کند: کرم پودر به عنوان یک پایه عمل می کند و یکدست بودن کلی پوست را بهبود می بخشد. این باعث می شود بهره‌گیری از کانسیلر برای اهداف خاص مانند پوشش لکه ها و تیرگی ها آسان تر شود.

• ماندگاری بیشتر: کرم پودر به تثبیت کانسیلر کمک می کند و ماندگاری آن را افزایش می دهد.

معایب

ایجاد ضخامت بیش از حد: زدن کرم پودر و سپس کانسیلر می‌تواند بیش از حد ضخیم شود و ظاهری غیر طبیعی و ماسیده ایجاد کند.

ابتدا کانسیلر

مزایا

شروع با کانسیلر نیز مزایایی دارد:

• پوشش هدفمند: زدن کانسیلر قبل از کرم پودر به شما امکان می دهد مناطقی را که به پوشش بیشتری نیاز دارند، مانند لکه ها یا تیرگی زیر چشم، هدف قرار دهید. این باعث می شود از استفاده بیش از حد کرم پودر خودداری کنید.

• ظاهری طبیعی تر: بهره‌گیری از کانسیلر قبل از کرم پودر به دستیابی به ظاهری سبک تر و طبیعی تر کمک می کند.

معایب

• استفاده بیشتر از کرم پودر: زدن کانسیلر قبل از کرم پودر ممکن است نیاز به استفاده بیشتر از کرم پودر برای یکدست کردن رنگ پوست داشته باشد.

کرم پودر یا کانسیلر: کدام یک را اول بزنید؟

وقتی صحبت از آرایش صورت می‌شود، یک سوال رایج که به وجود می‌آید این است که آیا باید ابتدا کرم پودر بزنیم یا کانسیلر. هر کدام از این محصولات دارای هدف متفاوتی هستند و ترتیب بهره‌گیری از آن‌ها می‌تواند تأثیر چشمگیری بر ظاهر نهایی آرایش شما داشته باشد.

کرم پودر

کرم پودر یک محصول پایه آرایشی است که برای ایجاد یک پوشش یکنواخت روی صورت طراحی شده است. این به پنهان کردن نواقص پوست مانند تغییر رنگ، لک و قرمزی کمک می‌کند. کرم پودر از سوی دیگر می‌تواند رنگ چهره را یکنواخت کند و به آن ظاهری صاف و بی‌عیب بدهد.

کانسیلر

کانسیلر یک محصول آرایشی با پوشش بالا است که برای پنهان کردن نواقص خاص صورت مانند حلقه‌های تیره زیر چشم، جوش و لکه‌ها طراحی شده است. این محصول معمولاً دارای بافتی غلیظ‌تر از کرم پودر است و می‌تواند به‌طور مؤثر عیوب را پوشانده و پوست را صاف و یکدست نشان دهد.

ترتیب استفاده

ترتیب بهره‌گیری از کرم پودر و کانسیلر به نوع آرایش و هدف مورد نظر شما بستگی دارد. در بیشتر موارد، دنبال کردن این مراحل توصیه می‌شود:

• اگر می‌خواهید پوششی سبُک و طبیعی داشته باشید: ابتدا یک لایه نازک کرم پودر بزنید و سپس از کانسیلر فقط برای نواحی مشکل‌دار استفاده کنید.
• اگر می‌خواهید پوششی کامل داشته باشید: ابتدا از کانسیلر برای پنهان کردن لک‌ها و عیوب استفاده کنید و سپس یک لایه کرم پودر روی آن بزنید تا پوشش را تکمیل کنید.

قبل از شروع آرایش صورت، حتما این سوال برایتان پیش آمده که کرم پودر یا کانسیلر را اول بزنید؟ اولویت بهره‌گیری از این دو محصول به نوع آرایش و نوع پوست شما بستگی دارد.

بهره‌گیری از کانسیلر قبل از کرم پودر

اگر آرایش سبک و طبیعی می‌خواهید، بهتر است از کانسیلر قبل از کرم پودر استفاده کنید. کانسیلر کمک می‌کند تا لک‌ها، قرمزی و تیرگی زیر چشم را بپوشاند. پس از بهره‌گیری از کانسیلر، یک لایه نازک کرم پودر بزنید تا آرایش یکدست و طبیعی شود.

برای کسانی که پوست حساسی دارند، بهره‌گیری از کانسیلر قبل از کرم‌پودر می‌تواند به محافظت از پوست در برابر مواد شیمیایی موجود در کرم پودر کمک کند.

بهره‌گیری از کرم پودر قبل از کانسیلر

اگر آرایش کامل و پوشاننده می‌خواهید، کرم پودر را قبل از کانسیلر بزنید. کرم پودر به ایجاد یک پایه صاف و یکدست روی پوست کمک می‌کند و باعث می‌شود که کانسیلر بهتر روی پوست پخش شود و ماندگاری بیشتری داشته باشد.

برای پوشاندن لک‌ها، قرمزی و تیرگی زیر چشم، کانسیلر را روی کرم پودر بزنید و با انگشت یا اسفنج آرایشی پخش کنید.

کرم پودر و کانسیلر دو محصول اصلی آرایشی هستند که برای ایجاد یک آرایش بی عیب و نقص استفاده می شوند. اما سوال اینجاست که کدام یک را باید اول زد؟

برای پاسخ به این سوال، باید هدف از بهره‌گیری از هر محصول را درک کرد.

کرم پودر

کرم پودر یک پایه آرایشی است که برای یکنواخت کردن رنگ پوست و پوشاندن عیوب جزئی مانند جوش، لک و تیرگی استفاده می شود. کرم پودر معمولاً روی کل صورت زده می شود و در انواع مختلفی از رنگ ها و پوشش ها عرضه می شود.

کرم پودر به ایجاد یک بوم صاف برای آرایش بیشتر کمک می کند.

کانسیلر

کانسیلر یک محصول آرایشی غلیظ تر است که برای پوشاندن عیوب خاص مانند جوش، جای جوش، تیرگی دور چشم و سایر ناهمواری ها استفاده می شود. کانسیلر معمولاً در رنگ های محدودتری نسبت به کرم پودر موجود است و با یک براش، اسفنج یا انگشت اعمال می شود.

کانسیلر به پوشاندن هدفمند عیوب و ایجاد ظاهری بی نقص تر کمک می کند.

کرم پودر یا کانسیلر: کدام یک را باید اول بزنید؟

کرم پودر یا کانسیلر؟

در حالت کلی، ابتدا باید از کرم پودر استفاده کنید و سپس کانسیلر. کرم پودر پایه ای ایجاد می کند که رنگ پوست را یکنواخت می کند و عیوب جزئی را پوشش می دهد. کانسیلر سپس برای پوشش عیوب شدیدتر مانند لکه ها، جوش ها یا سیاهی دور چشم استفاده می شود.

بهره‌گیری از کرم پودر و کانسیلر

برای بهره‌گیری از کرم پودر، مقدار کمی از آن را روی صورت خود بمالید و با بهره‌گیری از اسفنج یا برس آن را پخش کنید. مطمئن شوید که کرم پودر با رنگ پوست شما مطابقت داشته باشد و آن را در اطراف خط مو، زیر چشم و روی لب های خود محو کنید.

برای بهره‌گیری از کانسیلر، یک برس زاویه دار کوچک را مرطوب کنید و مقدار کمی کانسیلر را روی عیوبی که باید پوشانده شوند بزنید. کانسیلر را به آرامی با ضربات ضربه ای محو کنید تا به طور یکنواخت پخش شود و از ایجاد چین و چروک جلوگیری شود.

با رعایت ترتیب صحیح بهره‌گیری از کرم پودر و کانسیلر، می‌توانید به یک چهره بی نقص دست پیدا کنید. به خاطر داشته باشید که ابتدا از کرم پودر برای یکدست کردن رنگ پوست استفاده کنید و سپس از کانسیلر برای پوشاندن عیوب شدیدتر استفاده کنید. با این کار ظاهری آراسته و طبیعی خواهید داشت.

 

 

1. شرایط اجاره نامه را به وضوح تعریف کنید: اطمینان حاصل کنید که اجاره نامه به وضوح شرایط قرارداد اجاره، از جمله مدت اجاره، مبلغ اجاره، و سایر مسئولیت ها و تعهدات هر دو طرف را مشخص می کند. صاحبخانه و مستاجر.
2. هدف اجاره را توضیح دهید: هدف اجاره را به وضوح بیان کنید، مانند اجاره یک ملک مسکونی یا تجاری، و ملک خاص در حال اجاره.
3. طرفین درگیر را شناسایی کنید: نام و اطلاعات تماس صاحبخانه و مستاجر و همچنین هر طرف دیگری که ممکن است در اجاره نامه نقش داشته باشد، مانند ضامن یا مدیر دارایی را فهرست کنید.
4. تعیین دوره اجاره: تاریخ شروع و پایان اجاره نامه و همچنین هرگونه تمدید یا فسخ را مشخص کنید.
5. مبلغ اجاره را تعیین کنید: مبلغ اجاره ماهانه، تاریخ سررسید پرداخت و هرگونه جریمه یا جریمه دیرکرد برای عدم پرداخت را به وضوح بیان کنید.
6. وضعیت ودیعه را مشخص کنید: توضیح دهید که مستاجر چقدر باید به عنوان سپرده تضمینی بپردازد، چگونه از آن استفاده می‌شود و چه زمانی بازگردانده می‌شود.
7. ملک را توصیف کنید: شرح مفصلی از ملک در حال اجاره، از جمله آدرس، تعداد اتاق خواب و حمام، متراژ مربع، و سایر جزئیات مرتبط ارائه دهید.
8. فهرست‌ها را فهرست کنید: مواردی را که در اجاره گنجانده شده است، مشخص کنید، مانند هزینه‌های آب و برق، لوازم خانگی، و هزینه‌های نگهداری.
9. مسئولیت‌های هر یک از طرفین را تعریف کنید: به وضوح مسئولیت‌های مالک و مستاجر، مانند نگهداری و تعمیرات، آسیب به اموال و الزامات اطلاعیه را مشخص کنید.
10. فرآیند جابجایی/حرکت را ایجاد کنید: فرآیند جابجایی به داخل و خارج از ملک را تعریف کنید، از جمله وضعیت ملک در هنگام جابجایی و نقل مکان، و هر هزینه های مرتبط.
11. افشای هرگونه هزینه پنهان: به وضوح هرگونه هزینه یا هزینه اضافی را که ممکن است در طول اجاره نامه متحمل شود، مانند هزینه های حیوان خانگی یا هزینه تأخیر، افشا کنید.
12. یک چک لیست بازرسی نقل مکان ارائه کنید: یک چک لیست بازرسی نقل مکان را برای اطمینان از اینکه هر دو طرف در مورد شرایط ملک در ابتدای اجاره توافق دارند، اضافه کنید.
13. تعیین دوره اخطار: مدت زمان اخطار مورد نیاز برای فسخ اجاره نامه برای موجر و مستاجر و همچنین جریمه های مرتبط را مشخص کنید.
14. فرآیند تخلیه را تشریح کنید: فرآیند اخراج مستاجر، از جمله دلایل تخلیه و هرگونه الزام قانونی را تعریف کنید.
15. درباره تعمیرات و نگهداری بحث کنید: مسئولیت‌های مالک و مستاجر را در رابطه با تعمیرات و نگهداری مشخص کنید، از جمله اینکه چه کسی مسئول انواع خاصی از تعمیرات است و چگونه انجام خواهد شد.
16. مسئولیت در قبال خسارات را تعیین کنید: مسئولیت خسارات وارده به دارایی را به وضوح تعریف کنید، از جمله اینکه چه کسی مسئول تعمیرات و هرگونه هزینه مرتبط است.
17. بحث در مورد اجاره فرعی و واگذاری: شرایطی را که تحت آن مستاجر می‌تواند ملک را به اجاره فرعی یا واگذاری واگذار کند، از جمله هزینه‌ها و الزامات مرتبط را تعریف کنید.
18. لیستی از فعالیت‌های ممنوعه ارائه کنید: فهرستی از فعالیت‌های ممنوعه در ملک، مانند سیگار کشیدن یا حیوانات خانگی را درج کنید.
19. شرایط بیمه را تعیین کنید: نوع و میزان بیمه مورد نیاز برای ملک و همچنین هرگونه الزامات اضافی برای مستاجر را مشخص کنید.
20. درباره استفاده از ملک بحث کنید: هدف ملک و هرگونه محدودیت در استفاده از آن، مانند کاربری تجاری یا مسکونی را تعریف کنید.
21. ترتیب‌های پارکینگ را تشریح کنید: ترتیبات پارکینگ را برای ملک، از جمله مکان‌های پارکینگ تعیین‌شده و هزینه‌های پارکینگ تعریف کنید.
22. محدودیت‌های نویز را ایجاد کنید: محدودیت‌های نویز را برای ملک تعریف کنید، از جمله ساعات خلوت یا سطوح سر و صدا که مجاز نیستند.
23. درباره استفاده از آب و برق بحث کنید: مسئولیت‌های مالک و مستاجر را در رابطه با استفاده از آب و برق، از جمله اینکه چه کسی مسئول پرداخت هزینه‌های خدمات شهری خاص است و چگونه صورت‌حساب آن‌ها را بر عهده دارد، مشخص کنید.
24. مسئولیت های نظافت را تعیین کنید: مسئولیت های نظافت را هم صاحبخانه و هم مستاجر، از جمله اینکه چه کسی مسئول تمیز کردن مناطق خاصی از ملک است، تعریف کنید.
25. درباره استفاده از مناطق مشترک بحث کنید: کاربرد o را تعریف کنیدمناطق مشترک، مانند امکانات خشکشویی یا فضاهای بیرونی، و هرگونه قوانین و مقررات مرتبط.
26. تعیین خط مشی سیگار کشیدن: خط مشی سیگار کشیدن را برای ملک، از جمله مناطق تعیین شده برای سیگار کشیدن و هرگونه هزینه های مرتبط، تعریف کنید.
27. درباره خط‌مشی حیوانات خانگی بحث کنید: خط‌مشی حیوان خانگی را برای ملک، از جمله هزینه‌های مرتبط و محدودیت‌های مربوط به اندازه و نژاد حیوان خانگی تعریف کنید.
28. تعیین خط‌مشی مهمان: خط‌مشی مهمان را برای ملک، از جمله هزینه‌ها و محدودیت‌های مربوط به تعداد مهمانان، تعریف کنید.
29. درباره استفاده از انبار بحث کنید: استفاده از امکانات ذخیره سازی در ملک را تعریف کنید، از جمله هزینه ها و محدودیت های مرتبط.
30. مسئولیت کلیدهای گم شده را تعیین کنید: مسئولیت کلیدهای گم شده را به وضوح تعریف کنید، از جمله هزینه های مرتبط و فرآیند جایگزینی کلیدهای گم شده.
31. بحث در مورد استفاده از امکانات رفاهی: استفاده از امکانات رفاهی، مانند مرکز تناسب اندام یا استخر، و قوانین و مقررات مرتبط را تعریف کنید.
32. تدابیر امنیتی را ایجاد کنید: تدابیر امنیتی موجود در ملک را تعریف کنید، از جمله هرگونه دوربین امنیتی یا سیستم هشدار.
33. درباره سطح سر و صدا بحث کنید: سطح نویز قابل قبول در ملک را تعریف کنید، از جمله هرگونه محدودیت صدا یا ساعات خلوت.
34. شرایط ملک را تعیین کنید: وضعیت ملک را در ابتدا و انتهای اجاره نامه، از جمله هزینه های مربوط به خسارت یا تعمیرات تعریف کنید.
35. درباره فرآیند نقل مکان بحث کنید: فرآیند خروج از دارایی را تعریف کنید، از جمله هزینه‌های مرتبط و جدول زمانی برای بازگرداندن سپرده تضمینی.
36. فرآیند حل اختلاف را ایجاد کنید: فرآیند حل و فصل اختلافات بین صاحبخانه و مستاجر، از جمله هزینه‌های مرتبط و زمان‌بندی فرآیند حل اختلاف را تعریف کنید.
37. خلاصه ای از اجاره نامه ارائه کنید: نکات کلیدی اجاره نامه، از جمله مدت، مبلغ اجاره، و سایر شرایط و ضوابط مهم را خلاصه کنید.

منابع این نوشته :

1. «اجاره: راهنمای حقوقی برای مالکان و مستاجران» نوشته دیوید براون
2. «قانون مالک و مستاجر: راهنمای عملی» نوشته جان دی. فاولر
3. “راهنمای مرجع مسکن اجاره ای” نوشته مایکل جی. گروسمن

 

گازگرفتگی در محل کار نوعی دستکاری روانشناختی است که در آن یک فرد یا یک گروه باعث می‌شود کسی درک، خاطرات یا سلامت عقل خود را زیر سوال ببرد. این رفتار سمی می‌تواند عواقب شدیدی بر رفاه ذهنی و عملکرد شغلی هدف داشته باشد.

مرحله 1: نور گاز را درک کنید

برای مقابله موثر با نور گاز در محل کار، داشتن درک روشنی از آنچه که مستلزم آن است بسیار مهم است. گاز لایت معمولاً شامل تاکتیک های دستکاری مانند انکار، تحریف، انحراف، و بی اهمیت جلوه دادن است. درک این تکنیک ها به شما کمک می کند تشخیص دهید که چه زمانی علیه شما استفاده می شود.

مرحله ۲: علائم را بشناسید

گاز لایت می‌تواند به طرق مختلف ظاهر شود. در اینجا ده نشانه وجود دارد که ممکن است نشان دهنده روشن شدن گاز در محل کار باشد:

1. 1. مداوم به توانایی ها یا مهارت های خود شک دارید.
   2. تجربه سردرگمی یا مشکل در تصمیم گیری.
   3. احساس انزوا یا عدم حمایت همکاران.
   4. سرزنش شدن برای اشتباهات یا مسائلی که تقصیر شما نیست.
   5. دست‌آوردهای شما کم‌اهمیت یا نادیده گرفته می‌شوند.
   6. در معرض اطلاعات متناقض یا متناقض قرار می گیرند.
   7. احساس می کنید که دائماً روی پوسته تخم مرغ راه می روید.
   8. تجربه از دست دادن اعتماد به نفس یا عزت نفس.

1. احساسات شما باطل یا به حداقل رسیده است.
2. احساس می کنید که دارید دیوانه می شوید یا ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهید.

اگر متوجه شدید که چندین مورد از این علائم به طور مداوم رخ می دهند، ضروری است که به وضعیت رسیدگی کنید.

مرحله 3: حوادث را مستند کنید

هنگام برخورد با نور گاز در محل کار، ثبت وقایع خاص بسیار مهم است. هر رخداد نورافکن را مستند کنید، از جمله تاریخ، زمان، مکان، افراد درگیر، و شرح مفصلی از آنچه رخ داده است. این مستندات به عنوان مدرک عمل می کند و به شما کمک می کند تا وضعیت را شفاف کنید.

مرحله 4: به دنبال پشتیبانی باشید

مواجهه با نور گاز می‌تواند از نظر احساسی چالش برانگیز باشد، بنابراین ضروری است که از همکاران، دوستان یا اعضای خانواده مورد اعتماد حمایت کنید. بحث در مورد تجربیات خود با دیگران می‌تواند اعتبار و دیدگاهی را ارائه دهد و به شما کمک کند تا در موقعیت حرکت کنید.

مرحله 5: تعیین مرزها

ایجاد مرزهای روشن هنگام برخورد با نور گاز در محل کار بسیار مهم است. انتظارات خود را با افراد درگیر در میان بگذارید و محدودیت های خود را قاطعانه بیان کنید. تعیین مرزها به محافظت از سلامت روانی شما کمک می کند و این پیام را می فرستد که رفتارهای دستکاری را تحمل نخواهید کرد.

مرحله ۶: با گازلایتر مقابله کنید

هنگام رویارویی با فندک گاز، حفظ خونسردی و خونسردی مهم است. از عبارات “من” برای بیان اینکه رفتار آنها چه احساسی در شما ایجاد می کند استفاده کنید و نمونه های خاصی از حوادث رخ داده را ارائه دهید. از حالت تدافعی یا درگیر شدن در یک بحث شدید خودداری کنید، زیرا ممکن است وضعیت را تشدید کند.

مرحله 7: منابع انسانی یا مدیریت را درگیر کنید

اگر با وجود تلاش‌های شما برای رسیدگی مستقیم به آن، آتش سوزی همچنان ادامه دارد، منابع انسانی یا مدیریت را در سازمان خود درگیر کنید. حوادث مستند را در اختیار آنها قرار دهید و توضیح دهید که چگونه رفتار نور گاز بر محیط کار شما تأثیر می گذارد. آنها باید اقدامات لازم را برای بررسی و حل موضوع انجام دهند.

مرحله 8: مراقبت از خود را در اولویت قرار دهید

مواجهه با نور گاز می‌تواند از نظر احساسی تخلیه شود، بنابراین اولویت دادن به مراقبت از خود ضروری است. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که آرامش را تقویت می‌کنند، تکنیک‌های تمرکز حواس را تمرین کنید، در صورت نیاز به دنبال درمان باشید و اطراف خود را با افراد حمایت‌کننده احاطه کنید که شما را بالا می‌برند.

با پیروی از این هشت مرحله، می‌توانید به طور موثری نور گاز در محل کار را شناسایی کرده و به آن رسیدگی کنید و یک محیط کاری سالم‌تر و مثبت‌تر برای خود ایجاد کنید.